Kręgosłup zbudowany jest z 32-33 kręgów. Odcinek szyjny -7, piersiowy -12, lędźwiowy -5, kość krzyżowa -5, i kość ogonowa od 3 – 4.
Kręgosłup – Odcinek szyjny. C – Cervicalis
Słowa określające kręgosłup szyjny powinny mieć przedrostek „naj”: najbardziej ruchomy, najważniejszy, najdelikatniejszy a przede wszystkim najbardziej narażony na mikrourazy ijak najbardziej wdzięczny, jeżeli chodzi o zastosowanie rehabilitacji. To na nim spoczywa głowa ważąca 1/7 wagi ciała. Przez otwory w wyrostkach bocznych kręgów szyjnych przebiegają tętnice kręgowe unaczyniając tylną część mózgu. Z tego odcinka pochodzi najwięcej różnorakich objawów, takich jak: bóle i zawroty głowy, szum w uszach, zaburzenia w widzeniu, mdłości, nudności, bóle i drętwota pasa barkowego oraz kończyn górnych, uczucie zimna, pieczenia w okolicach pasa barkowego, niedowłady kończyn górnych, zaniki mięśni, zespól bolesnego barku (PHS), kręcz szyi i wiele innych rzadziej się pojawiających. Powyższe objawy nie zawsze mają swe źródło w kręgosłupie, dlatego też należy je wykluczyć. Do tego celu służy odpowiednia aparatura diagnostyczna jak: EEG, Doppler, Tomograf, Rezonans itp. Najczęściej spotykane przyczyny ww. objawów to: niestabilność, przemieszczenie kręgów. dyskopatia, urazy kręgosłupa (złamania, pęknięcia, podwichnięcia).
Typowe kręgi szyjne
Typowymi kręgami są kręgi C3-C6. Ich trzon jest niewielki, o kształcie sześciennym. Na górnej powierzchni po bokach trzonu występują haki trzonu, tworzące staw hakowo-trzonowy z kręgiem położonym wyżej. Od trzonu za pomocą nasad odchodzą blaszki łuku, łączące się w płaszczyźnie strzałkowej w wyrostek kolczysty. Blaszki ograniczają trójkątny otwór kręgowy (foramen vertebrale). Wyrostek kolczysty (processus spinosus) jest krótki i rozdwojony na końcu. Parzyste górne i dolne wyrostki stawowe są pochylone pod kątem 45° do płaszczyzny poziomej.
Parzyste wyrostki poprzeczne (processus transversi) są wysunięte do przodu i zakończone guzkiem przednim i tylnym, pomiędzy którymi znajduje się bruzda nerwu rdzeniowego. Wyrostki poprzeczne ograniczają otwór wyrostka poprzecznego (foramen transversarium) – przebiega w nim tętnica kręgowa z żyłami oraz splotem nerwowym.
Kręgi szyjne nietypowe
Najbardziej nietypowe są dwa pierwsze kręgi odcinka szyjnego: dźwigacz (atlas, kręg szczytowy) oraz obrotnik (axis).
Dźwigacz jest zbudowany z dwóch łuków: przedni i tylny. Łuk przedni od przodu posiada guzek przedni, natomiast z tyłu jest zaopatrzony w dołek zęba. Łuk tylny posiada skierowany do tyłu guzek tylny (szczątkowy wyrostek kolczysty). Pomiędzy łukami obecne są masywne części boczne, na których występują powierzchnie stawowe do połączenia z czaszką i obrotnikiem.
Kręg obrotowy ma trzon przedłużony ku górze – tzw. ząb (dens axis), który łączy się stawowo z dołkiem zęba i umożliwia obrotowe ruchy głową. Jego wyrostek kolczysty jest masywny i rozdwojony na końcu.
Nietypowy jest również ostatni kręg nazywany czasami kręgiem wystającym (łac. vertebra prominens), ponieważ jest to pierwszy wyczuwalny kręg na ludzkiej szyi. Ma masywniejszy wyrostek kolczysty bez rozdwojenia na końcu, a przez otwory wyrostków poprzecznych nie przechodzi tętnica kręgowa.
Kręgi szyjne [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2021-09-05 13:55Z [dostęp: 2022-02-17 23:04Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kr%C4%99gi_szyjne&oldid=64473265
Kręgosłup – Odcinek piersiowy. Th – Thoracalis
Wzmocniony żebrami, bardziej stabilny, ale również bardzo ważny. Wzdłuż tego odcinka umiejscowione są zwoje międzykręgowe autonomicznego układu nerwowego. Układ ten odpowiedzialny jest za prawidłową pracę: narządów wewnętrznych. gruczołów dokrewnych i krążenia. Dyskopatia w tym odc. jest zjawiskiem bardzo rzadkim. Natomiast często można spotkać skoliozy, pogłębienie kifozy, skoliokifozy, deformacje, rotacje kręgów, wgłobienia kręgów itp. Powyższe zmiany mogą wywołać neuralgię międzyżebrową. Są to bóle promieniujące wzdłuż przebiegu żeber tzw. bóle opasujące, uniemożliwiające swobodne oddychanie. Wieloletnie zmiany deformacyjne doprowadzić mogą do nieodwracalnych zmian w narządach wewnętrznych, czy też znacznego zmniejszenia pojemności płuc.
Kręgi piersiowe (łac. vertebrae thoracicae, skrót Th) – kręgi należące do odcinka piersiowego kręgosłupa. Kręgi odcinka piersiowego mają powierzchnie stawowe łączące się z żebrami – dołki żebrowe doczaszkowe i doogonowe na trzonach kręgów oraz dołki żebrowe wyrostka poprzecznego. Na wyrostkach poprzecznych ulokowane są wyrostki suteczkowate. Kręgi tego odcinka charakteryzuje krótki trzon oraz spłaszczone głowy i doły. Związane jest to ze słabą ruchomością tego odcinka kręgosłupa. Wyrostki kolczyste przeważnie są wysokie oraz odchylone w tył[. Istnieją również kręgi przeciwpochyłe (vertebra anticlinalis) czy też przeponowe (vertebra diaphragmatica), których wyrostki kolczyste nie są odchylone. U człowieka to kręg XI, u owcy i psa X, u kozy i świni XII, u bydła XIII, natomiast u konia XVI.
W odróżnieniu od kręgów szyjnych liczba kręgów piersiowych u ssaków jest gatunkowo zmienna. U człowieka jest to 12, u psów, kota, bydła, owca, jelenia szlachetnego (Cervus elaphus) oraz kozy 13, u świni 14–15, natomiast u konia 18.
U ptaków część kręgów piersiowych może być zrośnięta w notarium, można je odnaleźć wśród 5 rzędów ptaków innych, niż wróblowe (stan wiedzy z 1982, odmiennych w swej ekologii; notarium obecne jest również u niektórych wróblowych. Jest to jeden z trzech zrostów kości spotykanych u ptaków, pozostałymi są: synsakrum i pygostyl. Ptasie kręgi piersiowe mogą być zrośnięte tylko w niewielkim stopniu, np. wyłącznie wyrostkami kolczystymi.
Kręgi piersiowe [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2021-11-05 11:29Z [dostęp: 2022-02-17 23:16Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kr%C4%99gi_piersiowe&oldid=65120776
Kręgosłup – Odcinek Lędźwiowy. L – Lumbalis
Najbardziej obciążony, a często przeciążony odc. kręgosłupa (nadwaga, siedzący tryb życia). Należy zwrócić uwagę na fakt, że u osobnika ważącego 70kg. nacisk na dolne kręgi lędźwiowe wynosi ponad 192kg. Człowiek został stworzony do ruchu, a nie do siedzenia. Jeszcze 30 lat temu nie było takiej ilości dyskopatii jak w chwili obecnej. Co gorsze przypadłość ta dotyka coraz młodszych ludzi. Ale 30 lat temu młodzież nie jeździła samochodami, nie siedziała godzinami przed telewizorem czy komputerem, jak również nie spędzała tyle czasu w kawiarniach czy pubach siedząc na niewygodnych fotelach lub krzesłach. Do szkoły dziecko odwożone jest przez rodziców, albo jeden przystanek zamiast przejść przejeżdża tramwajem czy autobusem. Natomiast w szkole zwalniane jest z WF-u, żeby się broń Boże nie zmęczyło. Jeżeli do tego dołożymy plecaki czy też tornistry ważące ok.10kg przy zbyt słabym umięśnieniu to na efekty nie trzeba będzie długo czekać. Już w tej chwili 60% dzieciaków jest z wadami postawy, wymagających rehabilitacji leczniczej. Zniesienie lordozy, skoliozy, kręgozmyki, osteoporoza i dyskopatie są najczęściej spotykanymi przyczynami dającymi dolegliwości z tego odcinka kręgosłupa. Zapalenie korzonków, lumbalgia, ischialgia, niedowłady a nawet porażenia w obrębie kończyn dolnych czy też nie trzymanie moczu to objawy ww. zmian.
Kręgi lędźwiowe (łac. vertebrae lumbales, skrót: L) – kręgi w lędźwiowym odcinku kręgosłupa. U człowieka jest ich 5 (L1 – L5), u koni, bydła, jelenia szlachetnego (Cervus elaphus) i kozy[1] 6, u owcy i świni 6–7, natomiast u psa i kota 7[2]. Trzony kręgów lędźwiowych są stosunkowo długie, o spłaszczonych głowach i dołach. Wyrostki poprzeczne przypominają tu cienkie blaszki określane jako wyrostki żebrowe. Na wyrostkach stawowych doczaszkowych obecne są wyrostki suteczkowate[1]. U ptaków kręgi lędźwiowe są zrośnięte i wchodzą w część synsakrum[3].
Kręgi lędźwiowe [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2018-11-03 10:00Z [dostęp: 2022-02-17 23:21Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kr%C4%99gi_l%C4%99d%C5%BAwiowe&oldid=54931053
Kręgosłup – Kość Krzyżowa. S – Sacrum
Zapalenie stawów biodrowo-krzyżowych, będące następstwem przeciążenia tych stawów, mogą wywołać podobne objawy jak z odc. lędźwiowego bez niedowładów i porażeń. Bóle najczęściej promieniują do pośladków, bioder i pachwin, ale też nie leczone mogą wywołać lumbalgię lub ischialgię. Najskuteczniejszym leczeniem jest podanie blokady w ok. tych stawów.
Kręgosłup – Kość ogonowa (guziczna).
Do podwichnięcia tej kości dochodzi najczęściej podczas upadku. na pośladki. Impotencja, oziębłość płciowa, nadżerki, mięśniaki, bezpłodność, oraz problemy z prostatą to schorzenia towarzyszące tej przypadłości. Mobilizacja czyli nastawienie tej kości per rectum to jedyna metoda leczenia.
Co na to wiki?
Kość guziczna, kość ogonowa (łac. os coccygis, ang. coccyx skrót: Co) – końcowy odcinek kręgosłupa człowieka, złożony z trzech do pięciu (zwykle czterech) zrośniętych ze sobą kręgów guzicznych (ogonowych, rzekomych), z których największy jest pierwszy (Co1). Co1 zawiera wyrostki stawowe służące do połączenia z kością krzyżową[1], a pozostałe kręgi zbudowane są tylko z trzonów. Część ogonowa kręgosłupa nie spełnia funkcji dźwigania ciężaru tułowia.
Kość guziczna [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2021-11-02 18:04Z [dostęp: 2022-02-17 23:30Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ko%C5%9B%C4%87_guziczna&oldid=65048712
Najnowsze komentarze